vierhonderd seconden

Vanochtend héél erg vroeg wakker. Wat was dat toch een leuke PechaKucha night in Amersfoort. Inspirerende presentaties over de meest uiteenlopende onderwerpen: 
Hoe verzamel je mooie momenten, iedere stad is een eetbare stad, klassieke muziek verrassend op de kaart zetten, effectief communiceren door een olifant in gedachten te nemen, zwemmen met wilde dolfijnen…
Alle sprekers vertellen vol passie over hun onderwerp, maar gelukkig ook met de nodige humor!
Stel dat ik in 20 slides van 20 seconden iets zou moeten vertellen. 
Wat zou ik dan kwijt willen…..
Natuurlijk over mijn werk, als leerkracht in een bovenbouwgroep, altijd leuk! 
Dat is dan meteen slide nummer één.

De tweede slide zou gaan over hoe kinderen je iedere dag weer kunnen verbazen door wat ze zeggen of doen. Vervolgens beelden waar kinderen allemaal op hun eigen manier aan het werk zijn.
Kinderen bedolven onder een stapel boeken, op de computer, toneelspelend, aan het rekenen, aan het schrijven, bezig met het voorbereiden van een presentatie…
Tien sprekende, sfeervolle beelden!
We gaan door met slide nummer elf : Een beeld met een leerling die aan zijn oren zit of een aantal leerlingen die lachen omdat ik naar mijn eigen oren wijs.
De bijbehorende tekst is dat het ook erg vermoeiend kan zijn als je voor de zoveelste keer iets moet herhalen :
Die twee dingen, hier naast je hoofd – en dan wijs ik demonstratief naar mijn oren – misschien moeten een aantal die even aanzetten.
Een enkeling maakt onmiddellijk een “zet aan beweging”  waardoor ik weer moet lachen en mijn eigen “best wel” grappige opmerking te niet doe. 
Slide nummer twaalf : Een heleboel lachende kinderen en een beeld van een lachende leerkracht, want ik heb wel veel lol in mijn werk. 
Een file, een heleboel schriften op tafel, een bomvolle klas, kortom drukke beelden in slide nummer dertien, veertien en vijftien.
Het is druk in onderwijsland en dan bedoel ik niet mijn leerlingen die aan het kletsen zijn over sieraden, kleding of voetbal…Slide zestien.
Nee, ik bedoel de druk die ik voel omdat ik zoveel wil doen met mijn leerlingen.
Iedere dag denk, ik als ik naar huis fiets, slide zeventien. Had ik ook nog willen doen, morgen dan maar. Slide achttien.
Ik wil dat ze véél leren, ontdekken. Slide twintig. 
Dit zou het moment moeten zijn dat ik klaar ben met mijn presentatie…
Maar ik ben van plan om nog veel meer te vertellen.
Zal ik iets weglaten, opnieuw beginnen of gewoon verder gaan.
Ik kies voor het laatste, want ik wil dat ze leren uit boeken, 
werken op de computer. Slide tweeëntwintig.
Leren luisteren naar elkaar. Verhalen schrijven, zich leren uiten, communiceren. 
Slide vijfentwintig. Samenwerken. Ervaren. Dansen. Genieten. Slide dertig.
Ik wil dat ze zelfstandig worden, ik wil dat ze nadenken over zich zelf en de wereld…. 
Slide van het web… Slide van de wereld… Slide vijfendertig.
Een heleboel slides vormen zich in  mijn hoofd….Slide vijftig??
Inmiddels klaar wakker, realiseer ik me: 
Twintig slides in 6 minuten en 40 seconden, dat is vierhonderd seconden!
Dat gaat mij echt niet lukken…
Ik spring uit bed. Ga vandaag lekker werken.
Minstens 36.000 seconden…