plof ventieltjes

De banden van de fietsen zijn weer helemaal goed, zegt Casper tegen mij als ik even op het kleuterplein ben. Kleuter, bijna 5 ½ jaar kijkt me tevreden aan.
Ik heb het gezien, hartstikke goed, dankjewel.

Wat eraan vooraf ging:
Donderdag rond 12 uur loopt één van de kleuterjuffen met een nogal verhit gezicht rond op het plein, vlakbij een aantal fietsen.
Mmm, niet zo handig denk ik, want afgelopen maandag kregen wij een mailtje van een collega met de mededeling dat haar beide fietsbanden plat waren en het verloopstukje (Franse ventielen) was ook weg, dus de banden konden niet opgepompt worden.
Fijn en dat na een werkdag….
Met dit in mijn achterhoofd loop ik naar buiten.
Hier moet je kijken, zegt één van mijn kleuter- collega’s  met in haar hand een “bosje ventieltjes en ventieldopjes” . Tien kleuters staan erbij. Hebben zij er af gehaald, zucht ze en dan tegen de keuters, ga ze maar zoeken….

Ik kijk naar mijn fiets….voorband plat. 
De twee fietsen daarnaast voor- en achterband …. plat. 
In het volgende rek : Fiets één slechts één band plat, fiets twee beide banden plat.
Twee kleuters kijken me aan : Hoe gaan jullie dit oplossen? Ik wil echt fietsend naar huis! zeg ik. Ze kijken me aan en zeggen niets.

Ik heb helemaal niets gedaan, roept één van de zoekende kleuters en rent naar binnen. 

De pauze van de kleuters is afgelopen.
Nog wat onder de indruk van alles, loop ik teug naar mijn groep : Moet je nou toch horen….
Ik vertel het verhaal van het mailtje en van de platte banden.
En weet je dat bij zo’n mailtje iedereen denkt, zal wel een bovenbouwer gedaan hebben! 
Want helaas wordt dat héél vaak gedacht.
Voordat mijn leerlingen kunnen reageren gaat de deur open.

Wilma, een andere kleuterjuf (en mijn beste vriendin) komt binnen met Casper en Eden.
Hoi Lau……Zij hebben al die ventieltjes en dopjes van de fietsen gehaald.
Casper en Eden kijken mij nu wat betrapt aan.

Wilma vervolgt haar verhaal : Nu moeten de banden opgepompt worden…. maar dat kunnen zij natuurlijk niet. Korte stilte. Zijn er misschien kinderen van jou die willen helpen?  Ze is nog niet uitgesproken of 20 vingers gaan de lucht in.
Nou nee, zeg ik. Schrik bij Wilma, schrik bij mijn leerlingen!
En ik ga jullie vertellen waarom mijn bovenbouwers deze keer niet mogen helpen! 

Ik wend me tot de twee kleuters en zeg héél rustig : 
Weet je, de kinderen van de bovenbouw krijgen héél vaak de schuld van alles,
ook als ze iets niet hebben gedaan. Jullie hebben de ventieltjes en dopjes eraf gehaald….. nu zijn al die banden plat… dus ik vind dat jullie het moeten oplossen….. misschien wel met je vader en moeder! 

Ik schrik eigenlijk van mijn eigen reactie, kijk naar Wilma, kijk naar Eden en Casper en kijk naar mijn groep.
Het is helemaal stil.
Je hebt helemaal gelijk Lau, wij hebben niets gedaan….. dus we gaan niet helpen met pompen.
De hele groep knikt. Ondanks deze opmerking twijfel ik wel over mijn beslissing.
Het zijn kleuters, ze hebben niet nagedacht over de consequenties van hun actie.
Het is ook nog een leuk spelletje, helemaal als je ontdekt dat het om plof ventieltjes gaat…..
Normaal gesproken mogen mijn leerlingen altijd helpen. Ze helpen bij het opruimen, ze helpen bij de spelletjesdag, ze helpen met de computers, ze helpen bij  creatieve opdrachten, ze helpen bij …..alles, als het gevraagd wordt. 
Maar deze keer niet…… vandaag wordt er niet gepompt!

’ s Middags is één van de moeders belast met het oplossen van het banden probleem.
Eerst zijn alle ventieltjes en ventieldopjes gesorteerd en uitgezocht .
Het oppompen kan beginnen. Het duurt allemaal veel langer dan gedacht, ook omdat er nieuwe ventieltjes gekocht moeten worden.
Het banden verhaal gaat als een lopend vuurtje door de school.
Tot mijn verbazing zijn mijn collega’s (en Wilma) het volledig eens met mijn oplossing……

Weer terug naar het nu : 
De banden van de fietsen zijn weer helemaal goed,  zegt Casper tegen mij als ik even op het kleuterplein sta. Kleuter, bijna 5 ½ jaar kijkt me tevreden aan.
Ik heb het gezien, hartstikke goed, dankjewel ….
Weet je waarom mijn kinderen gisteren niet mochten helpen? vraag ik Casper.
Ja… omdat ze overal de schuld van krijgen. 
Ik knik en zeg : Maar als er een keer iets héél erg zwaars getild moet worden…. of al er iets op de computer uitgelegd moet worden….. dan mag je altijd de bovenbouwers om hulp vragen. Afgesproken! 

Afgesproken.