Nog onder de indruk van het filmpje over Nieuw Zeeland, met prachtige beelden over het landschap, de watervallen, het groen,
de kiwi’s en vooral de Maori’s, gaan we naar dans.
We hebben het over Nieuw Zeeland, zeg ik tegen Eline (de dansjuf). Misschien kunnen ze bij de warming up dansen als Maori’s?
Eline pakt het meteen op.
Oké, ga allemaal staan. Lekker stevig op je benen… beetje door de knieën… en bedenk één keer acht tellen. Denk aan de Maori’s, dat hebben jullie net gezien en dat doe je dan twee keer. Luister naar de beat.
Door de ruimte klinkt het geluid van een didgeridoo die zich moeiteloos mengt met de hip hop muziek.
Geconcentreerd zijn ze bezig, het worden krachtige bewegingen.
Armen zwaaien naar links en naar rechts. Omhoog en omlaag.
Benen gaan op en neer.
Ze improviseren, je ziet ze tellen in hun hoofd.
Ruwe bewegingen worden afgewisseld met soepele, zachte bewegingen.
Dat ziet er goed uit…. mooi…..goed zo…iets meer zakken door de benen, roept Eline.
We gaan die kant op en Badru begint.
Het is geweldig om te zien hoe snel ze allemaal de 1x acht tellen hebben ingevuld.
Iedereen op zijn eigen manier, creatief en vooral pro actief.
Af en toe klinkt er een schreeuw, die enthousiast en met gelach uitbundig wordt nagedaan. Iedereen danst en gaat mee in de flow.
Lau….wat een insparantie …. door die Maori’s! lacht Nina en danst vrolijk verder.
Iedere week zo dansen, is genieten.
Na de pauze komt Nina naar me toe.
Wat was dat woord ook alweer, wat ik net zei bij dans?
Insparantie, zeg ik. O ja insparantie, herhaalt ze rustig.
Wat is insparantie? vraag ik op mijn beurt weer.
Nou, dat is dat je helemaal los komt en gewoon lekker kunt bewegen……gewoon lekker dansen…los van alles.
Ik vond het al een mooi woord, maar nu ik de betekenis weet helemaal…..