De 8e jaars musical is voorbij.
Na een lange, maar waardevolle dag is het nagenieten.
Het is moeilijk te beschrijven hoe het is om met eenenzestig 8e jaars op het podium te werken in verschillende rollen :
12 prinsessen en een koning, 12 prinsen en een koningin, een hofhouding in het ochtend hof ritueel, een verteller, een hofhouding met een nar in de sleuteldans, de schoenlapper en de troubadour. Nog meer prinsen.
Een orkest van leerlingen met viool, cello, drums, piano en dwarsfluit.
Ook de techniek (licht en geluid), decor en toneelmeesters is in handen van 8e jaars, alle eenenzeventig 8e jaars werken mee.
Zo wordt het ‘Werk dan mee in de Werkplaats’ nog eens extra benadrukt. Drie voorstellingen overdag voor de onder-, middenbouw en de 7e jaars.
De klok tikt door.
2 juli, half acht.
De laatste voorstelling voor alle 8e jaars ouders en medewerkers (leerkrachten).
Je voelt de spanning in de theaterzaal.
Ouders in afwachting van wat er komen gaat.
Geweldig om te zien hoe ze hun rol uitbouwen, spelen en beleven.
Hoe ze elkaar helpen en ‘foutjes’ samen oplossen.
Als er muziek moet klinken (maar vergeten wordt) één van de prinsen enthousiast roept: Kom allemaal dansen!
Mooi zoals er gezongen wordt, vol overtuiging.
Knap hoe ze het publiek meeslepen in het verhaal.
Wat een energie, wat een top prestatie!
Trotse, opgeluchte gezichten als er na de laatste klanken van het eindlied, een oorverdovend applaus en gejoel op stijgt.
En als kroon op het werk van alle 8e jaars een staande ovatie.
Nu 4 uur later realiseer ik me dat het niet te beschrijven is!
Je moet het gezien hebben.
Weer een afscheid van alle 8e jaars,
dit jaar, meer dan ooit, kippenvel, sprakeloos en diep ontroerd!
lees voor achtergrond informatie,
het artikel (bij de publicaties):
Afscheid nemen bestaat niet