Onderwijs is meer dan reken en taal.
Onderwijs is vooral genieten.
Maar soms, héél soms is onderwijs intens verdriet…
Vrijdagavond krijg ik te horen dat een oud- werker (leerling) van mij zich van het leven heeft beroofd.
Beetje verdwaasd hoor ik de boodschap aan.
Ik zie je nog staan, met je handen hoog in de lucht, als teken dat je klaar bent voor de hoofdplons.
De hoofdplons is het waterfestijn waarbij wij traditioneel de zomervakantie inluiden!
Je draagt een WP t-shirt waarop de kleurrijke vaan gedrukt is.
Het zijn de regenboogkleuren.
Geen regen die dag, de zon schijnt volop. Het is 7 juli 2006.
Je kijkt recht in de lens.
Zaterdagavond.
Niet dat ik op zoek ben naar iets van jou,
maar ik vind het script van de mini- musical 2007.
We spelen de WPbrochure quiz en jij zit in het blauwe team, mijn lievelingskleur.
Samen met Doortje, Noortje en Joortje zijn jullie ‘de Hoofdjes’ en jij zegt : Ik ben Floris, ik ben 13 jaar, lees, hou ontzettend van science en hou ontzettend van leren… studeren.
Je speelt je rol overtuigend. Die tekst is op je lijf geschreven.
Zondagochtend.
Ik moet mijn eindverslagen van groep 8 gaan schrijven en realiseer me dat wij in februari 2007
dat ook voor jou hebben gedaan.
De kampen, de klasseavonden, het eindfeest, alles schiet door mijn hoofd.
Maandagochtend komt er niets uit mijn handen,
de foto zit in mijn hoofd, de tekst drukt op mijn hart.
Het doek is gevallen en ik laat mijn tranen gaan…