Iedere ochtend voordat we aan het werk gaan vraag ik:
Wie moet er echt nog iets kwijt voordat we aan het werk gaan!
Nou, zegt Fons, toen ik net naar school ging, zag ik zo’n klein meisje achterop de fiets en toen kwam haar slipper tussen de spaak! Dat was een beetje vervelend en ik moet er de hele tijd aan denken!
Fons klinkt ondanks alles opgelucht.
Mag ik thee zetten, want het is koud, vraagt Milia.
Ik ben over vier dagen jarig. Overmorgen krijg ik een puppie.
Ik heb boeken gewonnen van een kinderboekenweek wedstrijd, van de 200 kinderen, zijn er 3 uitgekozen en ik ben er één van, zegt Ennie trots.
De onderwerpen zijn verschillend, soms volgt er een reactie, maar er wordt vooral geluisterd.
De één heeft aan een zin genoeg, de ander vertelt een kort verhaal.
Maar ze zijn het in ieder geval allemaal even kwijt…
Aan het eind van de dag stel ik dezelfde vraag, want een schoolwerkdag staat bol van indrukken, ervaringen en emoties.
Oké, wie moet er echt iets vertellen, waarvan je denkt dat moet ik nog even kwijt voordat ik naar huis ga.
Ik ga vanmiddag lekker naar Utrecht.
Ik vind het vervelend dat Merijn spullen uit mijn etui pakt, zegt Fenna.
Nou, zegt Merijn, jij pakt ook mijn pennen en potloden.
Ze kijken elkaar aan. Dit is “jongens plagen kusjes vragen en omgekeerd” denk ik maar zeg:
Ik heb wel een oplossing, mijn 8e jaars weten vast wel wat ik bedoel. Verkering? roept Badru.
Fenna en Merijn kijken elkaar aan en vinden het echt geen goed idee.
Het is stil.
Dan zegt Jelcke: Ik heb vandaag aan Kayla gevraagd of ze verkering met mij wil.
En ze heeft JA gezegd, vervolgt Jelcke, hij kijkt erg blij en heeft een brede lach op zijn gezicht. Luid gejoel klinkt door de groep.
Jeetje, Jelcke, wat leuk … gefeliciteerd…. maar dan is Merijn je zwager, da’s grappig.
Jelcke heeft nu dus verkering met Kayla, het tweelingzusje van Merijn.
Merijn, was de mentor van Jelcke. Ze zijn de beste vrienden en vanaf vandaag ook ‘zwagertjes’.