schoen

We zitten in de kring en hebben het over Sinterklaas.
Bij de kleuters en in drie vier, mochten we altijd onze schoen zetten.
Mogen wij dat ook doen?
Ik kijk de kring rond en vraag: Wie wil zijn schoen zetten?
Iedereen steekt zijn hand op en er wordt geknikt.

Oké  zeg ik Dan zetten we donderdag onze schoen voor het kacheltje en dan maar hopen dat Sinterklaas er iets in doet, zeg ik lachend.
Het verbaast me dat ze allemaal hun schoen willen zetten. Schattig denk ik.
Lau, kan ik mijn moeder even bellen! zegt Ferry, want ik ben mijn schoen vergeten!
Ik knik en ga verder met de uitleg.
Als we in de kring gaan zitten, heeft Hugo zijn schoen al in zijn hand.
Hij staat op en zet zijn schoen neer.
Hugo… we zetten zo allemaal tegelijk onze schoen!

Ik wil alvast een plekje reserveren zegt hij. Ik schud mijn hoofd.
Huub wiebelt met schoen in zijn handen op zijn stoel.
Schoen zetten betekent zingen….Welk liedje gaan we zingen?

‘Sinterklaas Kapoentje’ zegt mijn naastzitter Nino.
Nee …we zingen Hoor wie klopt daar kind’ren zegt Rowan en ze begint direct te zingen en de hele groep barst los in gezang.
Koekkoek…..

Om half twee staan er 29 schoenen, voor het kacheltjeOp het kacheltje staat de foto van Sinterklaas,  de ‘echte Sinterklaas’.
Ik kijk naar de schoenen, maat 40…maatje 38….. maat 41…maatje 34.

De Sint heeft een brede glimlach op zijn gezicht en ik lach terug….