Na de eerste lockdown dacht ik, dat was het dan en hopelijk nooit weer. Helaas ging het ook dit schooljaar anders.
Gisteren bij de vakantieborrel werd dit ook een paar keer genoemd.
Thuis, aan de koffie met een zelfgebakken koekje van Odda, denk ik terug aan het afgelopen schooljaar.
Niet aan de stress, het schakelen, het online lesgeven, de extra instructie filmpjes….
Ik denk aan hoe goed mijn leerlingen alles weer opgepakt hebben, snel weer in het ritme van de dag zaten.
Ik deel graag een paar van die pareltjes:
Dit jaar ontwikkelden ze zich tot echte boekenwurmen.
AVI M6 voor een 4e jaars werd in mijn groep eerder normaal dan een uitzondering.
Op een dag kwam Jossie met zelfgemaakte armbanden voor wie er één besteld had. Als je geen had besteld, dan kan je dat alsnog doen, zegt hij rustig terwijl hij de armbanden uitdeelt.
Ik lees het gele stukje papier waarop met oranje tekst het volgende is geschreven. Wij willen niet naar groep 5, maar nog een jaar hier blijven. Ik glimlach.
Op het afscheid van groep 4, krijg ik een prachtige blauwe ‘leesstoel’ en een blauwe met witte sterren klamboe. Op de achterkant zijn vilten harten geplakt met de namen van mijn 4e jaars.
In het midden is een groot blauw hart geplakt: “Lieve Laura, Jij houdt van blauw en wij van jou! groep 4 2020-2021.”
Van Jossie krijg ik net zo’n armband (zoals de kinderen een aantal weken geleden kregen).
“Ik hoop dat je het rijmpje erin terugziet: twee kleuren blauw en de hartjes”, stuurt Jossie’s vader via Parro.
Het rijmpje is “Blauw, blauw, ik hou van jou.” Want dat zeg ik vaak als ze de kinderen de kleur blauw op één of andere manier gebruiken.
Op de informele borrel, zonder borrel met de ouders zeg ik: “Voor de 4e jaars waren het 2 pittige jaren. Ik laat ze met een gerust hart naar groep 5 gaan. Bedankt voor het vertrouwen en jullie superlieve kinderen. Ik ga ze missen.”
Alles klopt, het is goed. De cirkel is weer rond.