4/10
15.10
Je klinkt als een oude zeehond zegt Otis en kijkt me aan met zijn grote blauwe ogen.
Het is 10 over 3 en de laatste minuten tikken door.
Toevallig is het vandaag ook dierendag, maar daarom zegt Otis dit niet.
Eigenlijk was vandaag werken niet echt een goed plan.
Beetje gammel, beetje verkouden, stem al niet optimaal, maar met één dag werken is ziekmelden voor mij geen optie.
De dag kabbelt voort met instructies, 25 knuffels die meekijken bij het zelfstandig werken, ik lees gedichtjes voor over eigenwijze kinderen, de 25 knuffels die tijdens de pauze naar de knuffel crèche moeten en wel weer meegaan naar dans, vrijwerken en opruimen waarbij ik de regelaar extra inzet, want mijn stem is bijna niet meer te horen!
Je klinkt als een oude zeehond zegt Otis en kijkt me aan met zijn grote blauwe ogen.
Het zegt het rustig en herhaalt het nog een keer om aan te geven dat het een constatering is.
Het blijft even héél stil en ik vraag: Maar hoe klink ik normaal gesproken dan?
Als een lief klein vogeltje zegt Reina.
ps: Vanaf vrijdagavond ligt deze oude zeehond te slapen op een zeebank, zo de nieuwe week in ….