We zijn aan het werk.
Opeens zegt Britta Je lijkt op mijn vader!
Ik kijk haar verbaasd aan, want volgens mij lijk ik helemaal niet op haar vader.
O ja zeg ik.
Ik verwacht dat ze zegt Ja mijn vader zegt dat ook altijd of
Ja zo doet mijn vader dat ook, maar niets is minder waar.
Ze antwoordt zeer overtuigend en met een brede glimlach.
Ja, want JIJ hebt ook krullen en een bril.
Ik moet vreselijk lachen want als Britta iets vindt, dan is dat gewoon zo. 😂