Mijn eerste vier weken in middenbouw 3 – 4 zijn voorbij gevlogen, een terugblik. De eerste dag zitten zevenentwintig, best wel kleine, werkers in de kring. Voor de derde jaars is alles nieuw, een nieuw gebouw, nieuwe medewerkers, ver weg van het vertrouwde kleutergebouw …..Voor groep vier is het wennen, na zes weken vakantie.
Na 16 jaar bovenbouw is het voor mij ook wennen… Oké en dan gaat groep 8….,zeg ik als we uit de kring gaan. AAHACHT ? wordt er verbaasd gereageerd. Ik merk dat ik zo gewend ben om ‘groep 7 gaat aan het werk’ of ‘groep acht heeft een dictee’ te zeggen. Ik bedoel natuurlijk groep 4, jullie maken van woordbouw les 8, dat is een herhalingstaak. De vierde jaars pakken hun werkbak en zoeken een plek in de groep. Ik zet de time-timer.
In mijn hoofd gaat het soms wat te snel… Oké en dan gaat groep 7…. Ik maak mijn zin niet af.
Zeven ! roept de halve groep, inclusief een aantal vierde jaars vanaf hun flex werkplek. Sorry, sorry ik bedoel natuurlijk groep 3. Groep 3 komt aan de instructietafel.
In mijn hoofd gaat het eigenlijk te langzaam …Na vier weken zetten de 3e jaars – super snel – de banken aan de instructie tafels, halen ze hun werkbakken op, worden de etuis tevoorschijn gehaald en kan de instructie beginnen. Groep vier is geconcentreerd aan het werk.
In mijn hoofd ben ik constant aan het schakelen, van zeven naar drie en van acht naar vier.
We zitten in de kring en ik leg uit waarom ik mij iedere keer vergis. Ik heb echt héél erg lang in groep zeven acht – de bovenbouw – gewerkt, en daarom zeg ik iedere keer groep 7 in plaats van groep 3 en groep 8 als ik groep 4 bedoel……
Ze kijken me aan en ik vervolg mijn verhaal, Of misschien komt het wel omdat jullie zo groot zijn en alles zo super goed doen….jullie lijken wel bovenbouwers.
Zeventwintig werkers kijken me trots aan. Ik steek mijn duim omhoog en denk, wat zijn ze “gegroeid” in vier weken!