vijftien minuten

Het draaien van een groep, voelt als een gezin, een héél erg groot gezin. Achtentwintig kinderen die opstaan, ontbijten, op hun computer zitten, spelen, lezen, krijg ik rond 8.30 in mijn middenbouw groep 3~4.

Het is half negen. De een kruipt op schoot, vier moeten nog ‘even’ iets vertellen. Als ik uitleg dat ik maar naar één kind tegelijk kan luisteren, kijken ze me verbaasd aan. Ik voel een zacht getik om mijn arm. Zeg het maar. Ik ga even naar de wc  fluistert Chris. Ik knik en steek mijn duim omhoog.

Deze heb ik gekregen. Voor mijn gezicht kijkt een knuffel met grote ogen mij aan, daarachter staat Beau. Wat een schatje antwoord ik en aai de knuffel over zijn bol.  Ze kijkt me vol trots aan. Lau…. Mag ik asjeblieft een andere plek in de kring want…  wordt er in mijn rechteroor geroepen door Floor.

De ouders kijken het vanuit de kring allemaal aan. Ze praten met elkaar en geven de laatste instructies aan hun kind. Het wordt iets rustiger en een aantal ouders verzamelt zich om mij heen, ik luister en houd ondertussen de groep in de gaten. Pip is een stripje aan het lezen, Bauke heeft zich onder de tafel verstopt. 

Wil je extra controleren dat hij zijn drinken opdrinkt en al zijn boterhammen  opeet. Sannah is de radslag aan het doen, Senn zet gewichten op de weegschaal. 

Ik kom Luuk om 13.30 ophalen… waar zijn jullie dan?

Lotte komt binnen en geeft mij een knuffel. Hoe laat hebben we dat gesprek vanmiddag ook alweer?

Ze zijn er bijna alle achtentwintig. Oké we gaan beginnen, geef papa of mama nog een dikke kus.

Het is 8.45 en de schooldag begint. In deze eerste 15 minuten heb ik al heel veel informatie gekregen en opgeslagen. Belangrijke informatie van zowel de kinderen als van hun ouders.

 Mijn hoofd staat op scherp. Een nieuwe dag begint.