Het is de tweede week van de zomervakantie. En ik ben druk bezig om te ontscholen, totdat….
Ik zit zo’n tien minuten in de bus (op weg naar huis) als een vrouw en een jongetje instappen. Ik schat dat hij een jaar of zes is.
De jongen gaat meteen op de eerste stoel voor in de bus zitten.
De vrouw knikt dat het goed is en neemt achter in de bus plaats.
De bus rijdt weg.
Mama….mag ik drukken? roept de jongen naar zijn moeder.
Nee nog niet! roept ze terug en vervolgt : Als ik JA zeg, JA!
Dus ik mag nu drukken, zegt het jongetje.
Neehee, zegt ze, ik heb nog geen JA gezegd.
Inmiddels heeft ze al drie keer JA door de bus geroepen.
Oké antwoordt hij terug en roept weer : Mag ik drukken mama….
Nee….nog niet…
En zo gaat het een tijdje door. De jongen wiebelt op zijn stoel en zit achterste voren om zijn moeder goed in de gaten te houden.
De bus neemt een flinke bocht naar rechts.
NU roept moeder…. NUHUUU…. NUHUU.
Een meisje drukt op de knop. Het stopteken verschijnt.
Mama mag ik drukken, schreeuwt hij. Mag ik drukken, mag ik drukken….. mag ik…
Dat hoeft niet meer, schreeuwt ze door de bus, want nu heeft iemand anders al gedrukt!!
Het jongetje slaat toch nog een paar keer keihard op de knop.
De bus stopt, ze stappen uit.
Het is weer stil in de bus en ik kijk ze na….