20/9
Wanneer kom je weer bij mij in de groep? vraagt Kadir als ik langs mijn “oude groep” loop.
Ik leg hem uit dat ik nu in een andere groep ben (en werk).
Hij kijkt me aan en zegt Maar wanneer kom je bij mij in de groep?
Iedere keer als ik hem zie, vraagt Kadir dit.
Soms wel drie keer op een dag.
Ik leg het iedere keer uit. Hij kijkt, knikt en antwoordt:
Maar wanneer kom je weer bij mij in de groep? Hier!
We spreken af, met mijn collega die op de vrijdag in de groep staat, dat hij volgende week vrijdag bij mij in de groep komt.
Vandaag is het zover.
In blok 3 zit Kadir naast mij in de kring. Ik vertel dat hij “op bezoek is” bij ons.
Het knappe aan Kadir is dat hij zich heel snel aanpast en meegaat in de stroom van een groep.
Dat zag ik vorig jaar ook al en het is zo bijzonder omdat hij al heel veel
heeft meegemaakt in zijn jonge leven.
Hij babbelt er aardig op los in het Nederlands.
Mijn zusje is zes, hoor ik hem tegen Fia zeggen.
Samen zitten ze aan tafel te kleuren en te kletsen.
Kadir komt naar mij toe.
Ik blijf bij jou, zegt Kadir, hier op school.
Dat is goed, antwoord ik.
Kadir gaat een stapje verder: Ik blijf hier bij jou in de groep!
Ik leg hem uit dat hij in een andere groep zit en dat hij altijd even langs kan komen.
Maar IK blijf bij JOU! zegt hij nog een keer heel duidelijk. Hier bij jou.
Ik leg het nog een keer uit en weet helaas al wat zijn antwoord is…